Bouwen aan de toekomst
Onze bijdrage aan algemene beschouwingen
Dat afgelopen jaar de geschiedenisboekjes zal halen, zal niet verbazen. Corona heeft ons leven flink in de greep gehad. We hebben het ook meegemaakt als Raad. Ik zie uit naar terugkeer naar het fysieke. Mensen in de ogen kunnen kijken. Bij een kop koffie van gedachten wisselen. Laat 2022 een beter jaar worden.
2022 is ook verkiezingsjaar. De meeste partijen zijn er al druk mee. De kaders voor de begroting houden er rekening mee dat een nieuw college er straks verder mee moet kunnen gaan. Niets nieuws, is elke vier jaar zo. Maar houdt deze Kadernota daar ook nu weer echt rekening mee? Nog niet. Als de belangrijkste financiele seinen op rood staan zou je eigenlijk acute actie verwachten. Maar dat is niet zo. Nader onderzoek, dat weliswaar afgerond zal zijn voor de begroting, zal inzicht geven wat de mogelijkheden zijn om te besparen. De besparingen zelf zullen we nog niet terug zien in de begroting. Die zijn voor het volgende college. Dat is op zichzelf natuurlijk jammer, maar zo’n onderzoek, wil het serieus uitgevoerd worden, kost tijd. En die tijd moet dan maar gegeven worden.
November vorig jaar zagen we dat het zowel voor de kadernota als de begroting een hectisch jaar was. Eerst kwam Corona en waren allerlei steunmaatregelen nodig. Daarvan wisten we niet zeker of het Rijk ze allemaal zou vergoeden. Inmiddels weten we dat het meegevallen is. We hebben financiele schade geleden, maar die valt nog wel mee. Zeker als we het vergelijken met wat velen meegemaakt hebben met Corona. Financieel hebben we daarmee een goed uitgangspunt om onze balanspositie weer op orde te krijgen en een financieel gezonde gemeente te worden.
De saldi reserve is gedaald. Daar staat tegenover dat de voorzieningen zijn gestegen. De gemeente is er niet om het geld op te potten maar om het ten goede van de inwoners te investeren. Dat is de afgelopen jaren gebeurd en we zien er naar uit dat we dat in de begroting ook weer terug zullen zien.
Vanwege Corona en alle onzekerheden hebben we besloten de weerstandratio tijdelijk onder ons minimum van 1,2 te laten komen. Nu in financiele zin Corona niet al te zeer tegenvalt pleit de CU er voor om de komende jaren ook weer terug te keren naar een weerstandsratio van minimaal 1,2. En dat kan als we bijvoorbeeld minder doorschuiven. Hevelden we een aantal jaren zo rond de 5 miljoen over, dit jaar hevelen we bijna 10 miljoen over. En het is maar de vraag of dat allemaal wel weggewerkt kan worden. Voor we het weten is de boeggolf weer terug.
Maar niet alleen minder overhevelen helpt ons aan een groter saldi reserve. We zijn ook erg benieuwd naar de uitkomst van het onderzoek naar de bezuinigingsmogelijkheden.
Vorig jaar moesten we opnieuw rond de tafel als coalitie. Het welbekende amendement was daar het resultaat van. Mild bezuinigen om erger te voorkomen de remedie. En die lijn volgen we nog steeds. Tijdelijk een lagere weerstandsratio door iets minder aan algemene reserves aan te houden. En een onderzoek te starten, zodat er gefundeerd keuzes gemaakt kunnen worden voor echt gezonde financien. Het voorstel om een aantal bestemmingsreserves vrij laten te vallen en toe te voegen aan de saldi reserve ondersteunen wij.
Dat roept de vraag op hoeveel anders zijn de kaders voor de begroting 2022? Niet heel veel anders. We gaan door op de ingeslagen weg van bezuinigingen. Ook als die pijnlijk zijn. En bezuinigingen op het Sociaal Domein zijn voor de ChristenUnie pijnlijk. We willen niet dat premies naar beneden toe worden bijgesteld. Maar als er jaren lang minder gebruik gemaakt wordt van een voorziening dan hebben we er geen moeite mee om het budget voor zo’n voorziening naar beneden toe bij te stellen. Vorig jaar hadden we het over de autonome groei van 3 miljoen per jaar, dit jaar kijken we onder andere naar de budgetten voor de actiefpremie en het mantelzorgcompliment. Maar, nogmaals, het blijft belangrijk dat de regelingen en de hoogte van de premie in stand blijft.
En we roepen het college op om de Coronagelden en andere subsidies van het rijk, wanneer ze binnenkomen, allereerst, zoals ook in de Kadernota staat, in te zetten voor de meest kwetsbaren. En dat zijn helaas vandaag de dag ook heel wat ondernemers die inmiddels met hun rug tegen de muur staan. Die geen enkele tegenvaller meer op kunnen vangen. Het zijn ook mensen in de bijstand die door gebrek aan werk in de zwaar getroffen sectoren nog moeilijker werk konden vinden. Nu de banen er weer zijn, laten we vol inzetten dat zij aan de slag gaan.
Maar ook mantelzorgers, die zich grote zorgen hebben gemaakt over hun geliefden. Waarvoor ze maar beperkt, of die ze zelfs niet meer konden verzorgen. Laten we voor hen, en allen met hen die getroffen zijn, hulp bieden door een Coronafonds op te richten uit de Corona gelden.
En zo ook voor de jeugd. Er komen extra gelden binnen. We weten van een toegenomen problematiek, juist door het Corona isolement. Laten we extra gelden hier specifiek voor inzetten. En voor het inlopen van achterstanden in het onderwijs.
Dat ook wonen specifiek aandacht krijgt in de Kadernota doet ons deugd. Bouwen, bouwen, bouwen blijft nog steeds het adagium van het college. Dat onderstrepen we van harte. Alle doelgroepen van starters tot gezinnen, van senioren tot sociale huurders, heeft te kampen met een woningtekort. Daarom hechten we er veel belang aan dat Bovenduist zo snel als mogelijk ontwikkeld gaat worden.
Bovenduist is bij uitstek de plek om de achterstanden ten aanzien van het Deltaplan wonen weer in te lopen. Hier is ruimte voor zowel hoogbouw als de veel te weinig gebouwde eengezinswoningen. In Bovenduist kunnen we eveneens veel sociale huur, middenhuur en starterswoningen realiseren. Senioren willen vaak liever in hun eigen wijk blijven wonen. Dan is Bovenduist minder voor de hand liggend. Maar bijvoorbeeld aan de Schothorsterlaan 88 des te meer. Bij deze een oproep om de ontstane impasse zo snel mogelijk te doorbreken.
Wat vorig jaar speelde, wat dit jaar wederom speelt en volgend jaar ook weer zal spelen en daarna nog vele jaren is de RES. Veel van onze duurzame plannen komen terug in de RES. Of het nu over zonnepanelen, windmolens, aardwarmte, restwarmte, biomassa centrales, warmtepompen, isoleren of warmtenetten gaat, het gaat ons landschap ingrijpend veranderen. Hopelijk voor niet al te veel decennia, maar het zal een tijd lang het geval zijn. Maar ook daar zal een keer een eind aan komen door bijvoorbeeld nieuwe technologien. Net zo goed als er ook een eind is gekomen aan hout, kolen en gas stoken. Hoe lelijk sommige energie-oogst-machines ook mogen zijn, laten we toch enige mildheid betrachten in het licht van de vergankelijkheid van technologien.
Een oproep tot mildheid zal niet genoeg zijn. De weerstand tegen met name windmolens is flink en groeiend. Zeker waar ze dicht bij woonwijken komen te staan, en niet alleen daar (maar dat terzijde) Met die weerstand moeten we wat. Het RIVM en de Raad van State geven ons handvaten om het participatietraject inhoud te geven. We mogen nu nog als gemeenteraad eigen, goed beargumenteerde normen opstellen. Laten we dat doen en het gesprek intensief aangaan met onze inwoners. Laten we zorgen wegnemen en vooral luisteren. Het iedereen naar de zin maken lukt nooit. Maar ergens ligt een inspanning die als voldoende is te kwalificeren om tot een besluit te komen.
Kortom een kadernota die leest als de kaderbrief van vorig jaar, maar toch met een nieuw perspectief. Een Kadernota waarin wij ons als ChristenUnie Amersfoort ons kunnen vinden, behoudens daar waar wij middels een motie bijsturing van belang achten. Op het Sociaal Domein. Een Kadernota die gericht is op herstel met vooraleerst oog voor de kwetsbaren. Een Kadernota waarin de prioriteiten nog steeds de prioriteiten zijn. Een Kadernota die voorsorteert op een begroting voor een jaar na Corona. Een virus waar we, wellicht langer dan de windmolens en zonneparken, nog last van zullen houden. Een virus dat we, dankzij de technologie en inventiviteit van mensen, hopelijk, wellicht kunnen bedwingen. Een virus dat ons tegelijk aan het denken zet in wat voor wereld we willen leven. Voor de ChristenUnie Amersfoort is dat een Amersfoort waarin we weer vrij zijn om keuzes te kunnen maken en waarin er een balans is tussen de verschillende opvattingen en meningen. Een balans waarin we de gezamenlijkheid kunnen terugvinden. Zodat we met z’n allen in vrede kunnen samenleven.
