Welkom

Op maandagavond 10 juni sprak de gemeenteraad van Amersfoort over een woningbouwproject aan de Hogeweg. Op het eerste gezicht een relatief klein plan: hoger bouwen op een bestaande plek, dicht bij voorzieningen, goed ontsloten. Een typische vorm van stedelijke inbreiding, zoals we dat in Amersfoort graag willen. Maar die avond gebeurde er iets dat mij raakte.

Niet de projecttekening, niet de technische onderbouwing of het aantal woningen bleef me bij. Wat me bijbleef, waren de stemmen van de bewoners die kwamen inspreken. Mensen die al jaren met plezier in hun huis wonen. Mensen die houden van hun tuin, hun uitzicht, hun plek in de wijk. En die zich nu zorgen maken: wat komt daar pal achter mijn schutting? Wat gebeurt er met mijn woonplezier, met de lichtinval in mijn woonkamer, met de rust in mijn straat?

De insprekers waren niet tegen woningbouw. Niemand zei: “Bouw hier niet.” Maar ze vroegen wel: “Zie ons. Hoort u ons? Hebt u door wat dit met ónze leefomgeving doet?”

En eerlijk gezegd: die vraag trof mij.