Nieuws

Vorige week hebben we het Beleidskader Inclusieve Stad vastgesteld. Het is een mooi kader en een genot om te lezen. Maar er wordt ook in aangekondigd dat Amersfoort het aantal zorgaanbieders omlaag zal brengen, omdat het contracteren van veel aanbieders tot hoge administratieve kosten leidt en de mogelijkheden om te sturen op (on)gewenste ontwikkelingen beperkt en bovendien leidt tot ineffectiviteit en inefficiëntie bij de wijkteams, die doorverwijzen naar zorgaanbieders. 

Vorige week hebben we de anti-discriminatie agenda vastgesteld. Een prachtig plan, maar met een verkeerde definitie. In de definitie staat namelijk de ervaring centraal: “de ervaring ongelijk te zijn behandeld op basis van persoonlijke kenmerken die er in een bepaalde situatie niet toe doen, of juist op dezelfde manier behandeld worden als de anderen, terwijl je vanwege jouw positie anders behandeld moet worden, zodat er sprake kan zijn van op gelijke manier deel te nemen aan het maatschappelijk verkeer.” We hebben een amendement ingediend om terug te gaan naar de definitie van de Rijksoverheid: ‘Discriminatie betekent dat er onterecht verschil wordt gemaakt in de behandeling van mensen.’ Maar we kregen weinig steun van andere partijen en de motie werd verworpen. 

De begroting in coronatijd is karig. We gaan door met het vastgestelde beleid en de geplande investeringen, om werkgelegenheid te behouden en geen afbreuk te doen aan de kwaliteit van het leven en de voorzieningen in Amersfoort.

Het klimaatakkoord van Parijs is alom bekend. Dit heeft in Nederland geleid tot diverse klimaattafels waar de verschillende aspecten aan zijn besproken en onderhandeld. De provincies en waterschappen hebben vervolgens besloten dat zij niet moeten afwachten maar best proactief regie kunnen nemen. Daarom hebben ze de handen ineengeslagen en een doel gesteld om 49% CO2 te willen reduceren in 2030.